Pages

March 21, 2012

First Impression



Semalam, masa tengah borak-borak ngan classmates aku, tiba-tiba ada sorang hamba Allah ni dengan selamba dadahnya berkata:

V (bukan nama sebenar) berkata:
Wan, masa first skali jumpa engko time orientasi tu kan, aku ingatkan ko ni pendiam, tak suka bergaul ngan orang, lembap, sengal macam tu. Tapi bila ko cakap kat depan masa JPP panggil tu, aku cakap boleh tahan gak ko ni bercakap rupanya.

I (bukan nama sebenar) menyampuk:
A'a la. Ingat gi, masa mula-mula ko tanya nama aku tu. Sombong giler je rupa. Rasa macam nak ku sepak je muka tu. Muka dongak kat atas, pastu renungan mata ko sinis betul, macam look down kat aku je. 

R (bukan nama sebenar) mengomen:
Entah, muka sombong je, kalah anak raja. Masa tu aku rasa dah nasib aku dapat sama kumpulan KKBI dengan budak sombong.  Tapi lama-lama takde pulak ko macam tu. Tak sangka pulak budak pendiam macam ko ni gila. Orang gila pun tak gila macam ko.

T (bukan nama sebenar) menambah:
Yalah. Ingat gi masa ko marah kat kitorang. "Hey, aku Melanau la! Melanau!" Bukan main marah agi ko masa tu. Ko ingat lagi tak masa korang bergaduh pasal nak plan persembahan apa malam budaya. Masa tu aku dah takut dah tengok ko marah-marah macam tu. Tapi takpe Wan, ko baik. Ko selalu bagi share makanan kat kitorang. Hehehe...

Wow, sentap abis masa dengar diorang komen aku masa first skali jumpa dulu. Aku takleh nak nafikan, sebab aku memang macam tu. Kalau ada sapa-sapa yang pertama kali jumpa aku, memang diorang akan kata aku ni PENDIAM, TAK BANYAK CAKAP, DOK TERSENGIH JE, SOMBONG , TAK SUKA BERGAUL NGAN ORANG. Well, I have a RELEVANT explanation on that...

Bila bergambar, tak ingat dunia
(i-City, 2011)

Seriously, masa mula kenal ngan orang, kalau boleh aku tak nak orang tau perangai sebenar aku, sebab aku nak scan dia terlebih dulu, baru dia bleh scan aku. Aku kena tengok orang tu dulu, kalau aku rasa dia sekepala ngan aku, baru aku bleh tunjuk diri aku sebenarnya. Kalau tak, hurmmm... susah sikit kot kalo orang tu nak dekat ngan aku. Aku ni gila sikit orangnya, jadi kalau nak bergurau tu, maunya terguling-guling korang aku kerjakan. Nak kata lawak, entahla. Aku tak rasa aku ada sense of humour. Tapi aku suka buat lawak. Asalkan kawan aku hepi, aku pun hepi. Part yang gila tu aku mengaku la kot. Hehehe...

Next, aku just akan rapat ngan certain-certain orang je. Nak jadi best friend bukannya senang macam berak. Even berak pun susah tau, see??? Sebab aku trauma pernah kena tikam dengan best friend sendiri masa skolah dulu, memang trauma habis beb. Nama aku jadi buruk pas dia buat fitnah ngan aku. Nasib baik je aku dapat bersihkan nama aku balik. Dia tu pun entah kat mana sekarang ni, by the way ada ku kesah??? Nasib dia ar hidup dia tak aman sampai bila-bila. Kalau dia bawak perangai tak senonoh dia tu sampai sekarang, aku rasa dia paling sesuai pakai profile picture #FOREVER ALONE tu. Back tu bisnes, maksud sekepala kat sini orang tu gila-gila, suka nak debatkan sesuatu (aku memang suka nak berdebat ngan orang ni, walaupun mengarut entah apa-apa), then dia terima aku seadanya; bukan nakkan duit aku, bukan nakkan populariti aku, bukan nakkan benda lain yang aku ada.

Best friends masa sekolah dulu, miss all of them!
SM Sains Kuching, 2008

Then, aku ni memang susah nak rapat ngan orang yang lebih tua dari aku, even setaun. Kecuali la aku sama-sama membesar ngan dia. Ada sorang kazen aku ni, umur dia sekarang dah 24 taun, dah kawin dah pun. Sebab masa kecik-kecik dulu selalu main gusti ngan lawan-lawan (pengaruh Power Rangers ngan Dragon Ball) ngan dia masa kat kampung, sampai sekarang ni still kamceng. Selalu gak la kena sekeh kepala ni, nak lawan balik tak berani, badan taf kot. Dia tampar sekali, maunya koma sebulan aku dibuatnya. Tu lah, maybe sebab umur yang berbeza, dah tu tua lagi dari aku, tak tau nak cakap pasal topik apa. Takkan asyik nak cakap pasal bola je memanjang kan. Nasib baik la dapat roommate yang lebih muda setaun, dapat la turunkan  perangai gila dan tak berapa nak senonoh tu kat dia. Hahaha...

Last but not least, pasal isu sombong tu, Aku tak nafikan yang tu, sebab aku terbawak-bawak perangai tu dari sekolah rendah lagi. Almaklumlah, anak Guru Besar, mak pulak Penolong Kanan I, kira orang berduit la jugak. Pengawas pulak tu, kawan-kawan suma samseng sekolah, so apa lagi. Budak-budak pun tak berani nak kacau. Aku rasakan macam aku yang punya sekolah tu. Bagi aku, kawan-kawan aku tu ibarat macam 'servant' aku, just bagi duit all thing will be done! Perangai ni aku bawak sampaila sekolah menengah. Masa tu baru aku kenal mana sahabat, mana yang mintak sebat. Sekarang ni perasaan tu masih lagi berbaki. Sob... Sob.. Somebody, hep me...

Science Gaga Boys kenyang lepas membalun nasi Arab
(Restoran Nasi Arab Damsyik, 2012)

Kesimpulannya, dont judge me too early. Kalo nak bagi first impression, tak salah. Tapi beri peluang kat aku untuk tunjuk siapa aku sebenarnya. Kalau nak tengok KEGILAAN TAHAP MAKSIMA aku, just make friend with me, k? Aku ni sebenarnya GILA, TAK TAU MALU, SUKA BUAT LAWAK, SUKAKETAWA GULING-GULING, then SUKA MENGARUT. Jangan risau, I'm not harmful to environment. Cehhh...

Budak Ohsem: Aku ni nampak sombong ke?

2 comments:

Sven Medyona said...

First impression saya tentang kau, saya dengan si I (bukan nama sebenar)

Azwan Lai Azahary said...

Hahahaha.... sori la kalau aku nampak sombong and it annoyed you. Its my habit la. Susah nak kikis, sebab terbiasa dari kecik. By the way, I (bukan nama sebenar) tu adalah orang yang first skali aku tegur, then sekarang ni jadi best buddy. Hahaha...

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...